Eind jaren zestig werd Erna Fock lid van Vrienden van het Lied en ging enkele jaren later Margot Mansfeld assisteren bij de organisatie van de amateurcursussen. In 1981 werd ze bestuurslid en nam al gauw de organisatie van de concerten op zich. Rond 1990 zat Erna in een werkgroep voor de verbetering van de concertorganisatie, had ze zitting in de beoordelingscommissie bij de audities en maakte ook deel uit van het redactiecollectief voor de Liedvriend. Ook toen al was ze een steunbeer voor de vereniging. In februari 1991 legde ze haar bestuurstaak na tien volle jaren neer en droeg de concertorganisatie over, maar bleef wel verbonden aan de amateurcursus. De laatste jaren was ze daarom nog lid van de Commissie Concerten. Ondanks bestuurlijke veranderingen en crises bleef ze de amateurcursus zo’n dertig jaar lang doen. Ze assisteerde ook nog jarenlang de jury bij de audities.
Bij haar afscheid kreeg Erna Fock een lunch aangeboden met leden van het bestuur en de Commissie Concerten. Aan tafel droeg Annette Ovink, voorzitter Commissie Concerten, een prachtig gedicht voor bestaande uit 17 coupletten. Zij noemde dit zelf Een impressie van onze vele gezamenlijke amateurcursussen, ook met Jaap Heins, als expressie van mijn grote waardering … Veel persoonlijke herinneringen kwamen hierin aan bod, leuke dingen, lastige problemen, bekende namen van docenten en titels van liederen. Annette was in Deurne deelnemer en werd later in De Lutte gastvrouw. Om Erna Fock te eren citeer ik drie coupletten uit dit gedicht:
Bij tranen kwam een tissue uit “het mandje van Margot”
met pleisters, pillen, maandverband, een lading drop en zo.
Jij was er met een luist’rend oor én zinnige adviezen,
zo pakt de arme amateur dan toch maar niet haar biezen!
Jij, Erna, was de stille kracht, die spanning voelt en sust,
met wijze woorden uitkomst brengt, een baken zo van rust.
J’ ervaring en deskundigheid met amateurtalenten
die zorgden voor vertrouwen, niet in ’t minst bij de docenten.
Hoewel je zelf soms anders dacht, je was een spilfiguur
vol liefde voor de “holde Kunst”: “ich danke dir dafür”!
Ik hoop je bij de Vrienden straks nog vaak te mogen treffen,
en wil graag op ‘het Lied’ en jou het glas eerbiedig heffen!
Helaas zullen we Erna niet meer bij de concerten zien, maar in de harten van de luisteraars, die zelf ooit meededen aan een amateurcursus, leeft Erna nog voort.
Tot slot een citaat uit de Liedvriend van september 1993. Hierin schreef Elisabeth Cooymans over de voorjaarscursus, die zij samen met Thom Bollen in huize Land en Bosch te ‘s-Graveland had gegeven: ‘Dank en respect aan de nooit op de voorgrond tredende, maar o zo betrouwbaar aanwezige Erna Fock, vaak ook als het om logopedische hulp ging.’ Elisabeth gaf hiermee een rake typering van Erna: betrouwbaar, deskundig en hulpvaardig.
Dinant Krouwel
Secretaris Vrienden van het Lied
Partners
Vrienden van het Lied
Partners
Vrienden van het Lied
