Afscheid van het podium

Met het programma 'Blauw' nam Francine van der Heijden op zondag 2 juni afscheid van het zangerspodium. Nog één keer konden we haar horen in een bijzonder gevarieerd programma, met liederen van zeer verschillende componisten uit heel verschillende periodes en landen.
foto: © Liesbeth Reijerkerk

Met dit laatste programma sluit Francine een omvangrijke zangcarrière af. Francine trad op in alle grote concertzalen in ons land en soleerde veel in het buitenland. Ze werkte vaak samen met dirigenten die zeer bepalend waren – en deels nog zijn – in het Nederlandse en internationale muziekleven. En natuurlijk kennen we haar allemaal van de huisconcerten die zij gaf met pianiste Phyllis Ferwerda, met wie ze sinds 1994 een vast duo vormt. Samen traden zij op tijdens het 40-jarig en 50-jarig jubileum, en tijdens de Mendelssohn-dag van de Vrienden van het Lied in Tivoli Vredenburg.

Wat de werken in dit programma verbindt is de kleur blauw. En waarom blauw? Dat werd de quizvraag van de middag. Wat kon het publiek bedenken bij de kleur blauw? Is het alleen een kleur, of ook de aanduiding van een gemoedstoestand? Zelf opperde Francine als eerste de hemel en de zee. Vervolgens noemde zij de rustgevende en stabiliserende werking van blauw. Samen met het publiek werd de reeks verder aangevuld. Het programma werd opgedeeld in de vier jaargetijden. Een prettige manier om het programma bij het publiek in te leiden en tevens een huiselijke sfeer te laten ontstaan.

En waar konden we op 2 juni dan zoal naar luisteren? Liederen van componisten van de eerste helft van de 19e eeuw tot aan nog levende componisten, van: Felix Mendelssohn, Ralph Vaughan Williams, Gerald Finzi, Rufus Wainwright, Cécile Chaminade, Olivier Messiaen, Ryuichi Sakamoto, Benjamin Britten, Reynaldo Hahn, Francis Poulenc en Fanny Hensel. Prachtige liederen. En wat hebben we genoten!

Tekst gaat door onder de foto’s.

foto’s: © Liesbeth Reijerkerk

In de loop van haar zangcarrière heeft Francine een interpretatie van liederen ontwikkeld die artistiek zeer overtuigend is en die moeiteloos samen gaat met een trefzekere ambachtelijkheid. Zowel muzikaal als wat betreft teksten. Als toehoorder voel je je in goede handen om het luisteravontuur aan te gaan. Zij deed dit niet alleen. Zoals boven gemeld sinds 1994 met Phyllis Ferwerda. Een samenwerking waarbij het geheel duidelijk meer is dan de onderscheidende delen. Francine en Phyllis zijn niet een eenvoudige aanvulling op elkaar, maar geven samen een nieuwe dimensie aan de klank en het verhaal. Een waar feest voor de liedliefhebber!

En hoe moet het nu verder? Als publiek blijf je bij zo’n afscheid toch een beetje verweesd achter. Hopelijk mogen we in de toekomst nog genieten van de kennis en ervaring van Francine. in welke vorm dan ook.

Ed Rosbergen