In januari deden jullie auditie voor Vrienden van het Lied. Wat maakte auditie doen aantrekkelijk en heeft jullie doen besluiten om je aan te melden?
Maria: ‘Als jong duo zijn we altijd op zoek naar mogelijkheden om samen op te treden. Het is geweldig dat er een organisatie is die zich toelegt op het organiseren van liedconcerten.’
Jou-an: ‘Tijdens de auditie voelde ik me meteen op mijn gemak door de warme en steunende sfeer. Daarna kregen we te horen dat we ons eigen concertthema en programma konden samenstellen, met de steun van de organisatie om ons te helpen onze muziek met anderen te delen. Ik ben echt enthousiast om deel uit te kunnen maken van zo’n toegewijde en bemoedigende vereniging.’
Maria: ‘Het is heel mooi dat Vrienden van het Lied mensen, amateurs en professionals, bij elkaar brengt via hun liefde voor het kunstlied.’
Van wat voor soort muziek gaat jouw hart sneller kloppen? Wat is jullie inspiratiebron?
Jou-an: ‘Alles kan een bron van inspiratie zijn, van andere musici tot het dagelijks leven.’
Maria: ‘Er zijn harmonieën in de moderne muziek uit de 20e eeuw, van bijvoorbeeld Britten of Poulenc, die me meteen raken. En elke zanger, elk duo van zangers en pianisten kan inspiratie bieden.’
Op welk moment raakte je in de ban van het lied?
Jou-an: ‘Toen ik voor het eerst Allerseelen van Richard Strauss hoorde, uitgevoerd door Malcolm Martineau en Barbara Bonney. Ze deden dat zo mooi. Dat was de eerste keer dat ik gegrepen werd door de schoonheid van de samenwerking tussen componisten en dichters. Later kreeg ik de kans om Allerseelen te spelen tijdens een masterclass met Malcolm Martineau. Toen hij de beginmaten van het stuk speelde om me zijn interpretatie te laten horen, voelde het bijna onwerkelijk – hem dit werk live horen spelen maakte me zo blij dat het niet helemaal echt voelde.’
Maria: ‘Toen ik 13 was, kreeg ik een album van de sopraan Anne-Catherine Gillet met Barber, Berlioz en Britten. Brittens Illuminations voor sopraan en strijkorkest zijn zettingen van gedichten van Arthur Rimbaud. Ik was er meteen weg van en Antique is zelfs een tijdje mijn wekker geweest!’
Wat is voor jou de relatie tussen ‘prima le parole’ en ‘prima la musica’?
Maria: ‘Zeker “prima le parole” voor mij! Het ontdekken van mooie teksten en poëzie is een van de redenen waarom ik er van houd om zangeres te zijn. Bij het instuderen van een lied is het begrijpen van de tekst de sleutel om te begrijpen waarom en hoe de componist het op muziek heeft gezet. In het kunstlied is het gedicht er eerst en vindt de muziek daar zijn wortels en kan van daaruit tot bloei komen.’
Welk gedicht zou je op muziek willen zetten dat nog niet op muziek is gezet en waarom?
Jou-an: ‘Ik wil graag het Chinese gedicht Go Home van de dichter Gu Cheng op muziek zetten. Het is een gedicht dat hij voor zijn zoon heeft geschreven, en als ik het lees, voel ik de diepe liefde die het uitstraalt. Maar toen Gu Chengs zoon werd geboren, wees hij hem aanvankelijk af en stuurde hem weg. Later, toen zijn zoon nog maar vijf jaar oud was, vermoordde Gu Cheng op tragische wijze zijn vrouw en pleegde vervolgens zelfmoord. Het maakt me nieuwsgierig om te onderzoeken hoe muziek deze tegenstrijdige emoties zou kunnen vangen en uitdrukken.’
Hoe gaan jullie als musicus om met nervositeit?
Maria: ‘Door het gevoel te hebben goed voorbereid te zijn. Voor zangers is het mooi dat we nooit alleen optreden. We voelen de energie van de andere musicus of musici, backstage en op het podium, en zijn allemaal met elkaar verbonden.’
Jou-an: ‘Als ik me richt op het delen van de muziek waar ik van hou met anderen, voel ik me minder nerveus. De opwinding van het delen houdt me zo betrokken dat ik gefocust blijf op het tot leven brengen van de muziek. Dat laat geen ruimte om je zorgen te maken over iets als het spelen van een verkeerde noot.’
Hoe zien de laatste twee uur voor een recital eruit?
Jou-an: ‘In de laatste fases van de voorbereiding is mijn belangrijkste doel om me onder te dompelen in de muziek die ik ga spelen en een band op te bouwen met zowel de piano als de concertzaal. Ik luister naar opnames, bestudeer de partituur en probeer als het even kan de piano uit in de concertzaal om te begrijpen hoe ik mijn muziek daar het beste tot leven kan brengen.’
Na een recital gaat het publiek naar huis. Wat hoop je dat ze meenemen?
Maria: ‘Nieuwe ontdekkingen, de wens om meer te willen ontdekken. Ik wil dat ze naar huis gaan met hun hart en oren vol muziek, dat ze een scala aan emoties hebben ervaren en zich lichter voelen dan daarvoor.’
Als je met een overleden componist zou kunnen praten. Wie zou dat zijn en waar zou je het over willen hebben?
Maria: ‘Richard Strauss. Ik zou hem graag als persoon willen leren kennen en ben nieuwsgierig naar zijn manier van denken en hoe hij de teksten heeft gekozen die hij op muziek heeft gezet. Ik houd van hem als componist. Hij schreef zo goed voor stem, in opera en in kunstlied.’
Jou-an: ‘Hugo Wolf. Toen ik me concentreerde op werken voor piano solo, had ik niet de gelegenheid om zijn muziek te spelen. Na het bestuderen van het lied ontdekte ik hoe zijn muziek een hele nieuwe wereld voor me opende. Ik heb grote bewondering voor de manier waarop hij muziek en poëzie vermengt. Als ik de kans zou krijgen om een kop koffie met hem te drinken, zou ik zeker vragen wat hij vindt van de gedichten die hij op muziek heeft gezet en hoe hij die emoties vertaalde in zijn composities.’
Wat heeft Vrienden van het Lied te bieden aan jonge muzikanten zoals jullie?
Maria: ‘Een concertprogramma opbouwen en de mogelijkheid krijgen om dat meer dan één keer uit te voeren. Om samen met Jou-an Chen nieuwe ideeën voor ons programma te ontwikkelen en feedback van het publiek te krijgen om te zien of ons concept werkelijk over is gekomen.’
‘We hebben elkaar ontmoet via muziek en onze relatie op en naast het podium blijft groeien. We zijn erg dankbaar dat we dit als onderdeel van Vrienden van het Lied kunnen blijven doen!’
Partners
Vrienden van het Lied
Partners
Vrienden van het Lied
