Rudolf Jansen maakte meer dan 120 plaat- en cd-opnames en was terecht trots op vijf grote cd-projecten, waarbij hij de pianist was. Het zijn opnames grotendeels gemaakt in de jaren ’90 met het complete liedoeuvre van een componist: Grieg, Diepenbrock, Webern, Wolfs Italienisches Liederbuch en Richard Strauss. Daarnaast was Rudolf een geliefde en veelgevraagde docent bij vele masterclasses, waarbij hij met zanger én pianist werkte om ervoor te zorgen dat ze naar elkaar luisterden. ‘Een lied uitvoeren is echt teamwork’, zei hij.
Hij was ruim vijftig jaar betrokken bij de Vrienden van het Lied; speelde mee bij het 10-jarig jubileum in 1971; begeleidde veel regioconcerten; zat in de raad van advies voor artistieke zaken; jureerde bij audities en was lang lid van het comité van aanbeveling. Rudolf speelde altijd graag bij huisconcerten van de Vrienden: ‘Want op intieme podia kun je met veel meer verfijning spelen dan in de grote zalen.’ Hij trad bij de Vrienden op met onder anderen Ruud van der Meer, Thea Ekker-van der Pas, Maarten Koningsberger, Irene Maessen en zijn vrouw Christa Pfeiler.
Gelukkig heb ik Rudolf vaak meegemaakt als pianist en als docent. Zijn dynamische schakeringen en bewegingsvrijheid binnen het tempo waren onnavolgbaar! Als hij bij een masterclass achter de vleugel ging zitten om iets voor te doen, schrok ik soms van het verschil met het spel van de toch ook goede pianostudenten. Als de zanger dan inzette, hoorde je hoe die vleugels kreeg en door Rudolf naar een hoger niveau werd getild. Ervaringen om nooit te vergeten.
Ondanks zijn status als internationaal gevierd liedpianist was Rudolf heel toegankelijk en makkelijk in de omgang. Het werd meteen gezellig met hem. Hij zat in de RAA toen ik daarvan voorzitter was. We hadden de gewoonte eerst te vergaderen en daarna gezamenlijk te eten bij degene bij wie we bij elkaar kwamen. En dan kwamen de mooie verhalen los. Rudolf vertelde eens over een uitvoering van A Charm of Lullabies van Britten: ‘Dat begint met een stuk voor solozang en zonder steun van de piano gaat de stem gauw zakken. Als de piano er dan bij komt, is het vaak even schrikken. De zangeres, met wie ik dit lied uitvoerde, had daar ook moeite mee. Toen ik bij het concert merkte, dat ze een halve toon lager uit kwam, heb ik de pianopartij een halve toon lager gespeeld. Na afloop kwam ze dolgelukkig naar me toe, omdat ze dacht, dat ze in het sologedeelte niet was gezakt …’
Wie Rudolf Jansen meemaakte, koestert de herinneringen die zij aan hem hebben. Gelukkig kunnen we daarnaast ook nog genieten van zijn vele opnames. De Vrienden van het Lied is hem veel dank verschuldigd voor zijn inzet voor de vereniging en voor het lied en wenst zijn nabestaanden veel sterkte in deze voor hen moeilijke periode.
Dinant Krouwel
secretaris
Partners
Vrienden van het Lied
Partners
Vrienden van het Lied
