In een bomvolle huiskamer zorgden gastvrouwen Marijke en Bertien voor een warme ontvangst. Het recital bleek samengesteld aan de hand van gedichten van louter vrouwelijke dichters. Zij bleven grotendeels onbekend, vertelde Maria Portela Larisch. Moedwillig verzwegen, uit desinteresse veronachtzaamd of als ‘zwak geslacht’ niet serieus genomen. Het zijn zomaar een aantal redenen waarom deze vrouwen onbekend bleven bij het grote publiek. Boeiend vertelde Maria over het leven van de verschillende vrouwen. Genietend van de muziek dringt de onrechtvaardigheid van hun lot nog beter door. Bovendien klonk tijdens dit concert prachtig repertoire van componiste Lori Laitman (1955). Zo blijven de Vrienden bij de tijd!
Wat een zangeres is Maria. Alles leek haar makkelijk af te gaan, elke frase was verstaanbaar en doelgericht. Bovenal was daar de klankschoonheid die zo vaak ontroerde. De meest onthutsende ontdekking was voor haar de vergetelheid waarin Louise de Vilmorin (1902-1969), een heldin in haar eigen tijd, met haar werk terecht was gekomen. Inderdaad, als je Fiançailles pour rire googled kom je steeds op Poulenc’s liedcyclus terecht en moet je flink doorzoeken om de dichtbundel van Vilmorin te vinden. Dat de sopraan een klein beetje gekte te kort kwam in Il vole is haar niet kwalijk te nemen. Hoe kun je een nachtegaal vragen zich in te leven in een kraai?
Tekst gaat door onder de foto’s.
Jou-An Chen, geboren in Taiwan, begon al jong met pianospelen onder aanmoediging van haar moeder, die ook pianiste is. Haar opleiding leidde haar van Taiwan naar Parijs en vervolgens naar Keulen. Zij is solopianist, speelt virtuoos en is een fijnzinnige duo-partner. Als zij na afloop van het concert de toegift aankondigt, maakt ze ons deelgenoot van haar afkomst en muziekvreugde. En u kunt zelf gaan ontdekken hoe dat onderonsje uitpakt.
Dit duo is te horen op 17 mei, tijdens de Dag van het Lied in Zeist >
Francine van der Heijden
Just under a year ago soprano Maria Portela Larisch and pianist Jou-An Chen auditioned successfully for Vrienden van het Lied. Januari 26 Nijmegen’s Vrienden van het Lied witnessed the debut of this duo.
In a living room packed with people, hostesses Marijke and Bertien provided a warm reception. The recital was composed by using poems by female poets only. They remained largely unknow, as Maria Portela Larisch told us. Willfully hushed up, neglected out of disinterest or not taken seriously as the ‘weak gender’. These are just some of the reasons why these women remained unknown to the general public. Enjoying the music, the injustice of their fate becomes apparent. And how interesting, this concert featured beautiful repertoire by composer Lori Laitman (1955) who is still so unknown in the Netherlands.
What a singer Maria is. Everything seemed to come easily to her. We could understand every word because of her perfect diction and above all, there was the beauty of sound that so often moved.
The most disconcerting discovery for Maria was the oblivion into which Louise de Vilmorin (1902-1969), a heroine in her day, had fallen with her work. Indeed, if you google Fiançailles pour rire you always end up on Poulenc’s song cycle and you must search hard to find Vilmorin’s collection of poems. That the soprano fell a little short of madness in Il vole cannot be blamed on her. How can you ask a nightingale to impersonate a crow?
Born in Taiwan, Jou-an Chen began playing the piano at an early age under the encouragement of her mother, who is also a pianist. Her training led her from Taiwan to Paris and then to Cologne. She is a solo pianist, a true virtuoso and a fine duo partner. When she announces the encore at the end of the concert, she shares with us her origins and joy of music. And you can go discover for yourself how that interlude goes.
This duo can be heard on May 17, during the Dag van het Lied in Zeist >
Francine van der Heijden
Partners
Vrienden van het Lied
Partners
Vrienden van het Lied
