Alleen, maar niet eenzaam

‘Na een korte wandeling vanaf het station door de mooie oude binnenstad van Zutphen kwam ik voor de concertlocatie al enkele Liedvrienden tegen, die ook uit andere regio’s kwamen. Het is een aangename luxe dat je als lid gratis naar alle concerten in het hele land kunt gaan. Mooi om te combineren met museumbezoek of een stadswandeling!’, schreef Dinant Krouwel na zijn bezoek aan het recital in Zutphen op 14 januari jl.
foto: © Elsa Van Willenswaard

Het recital vond plaats op de bovenverdieping van het Middeleeuwse pand de Munt uit 1354, met prachtige houten balken aan het plafond, een oude stenen haard en een daarbij passende inrichting. De sfeervolle entourage voerde de luisteraars mee naar een salon van twee eeuwen geleden. Daaraan droeg zeker de 19e-eeuwse Blüthner-piano bij met aan weerszijden van de lessenaar kandelaars met brandende kaarsen.

Ruim veertig bezoekers waren afgekomen op het concert van sopraan Irene Maessen en fortepianist Ursula Dütschler. Normaal neemt Ursula haar eigen fortepiano mee, maar die kon helaas niet door de stenen wenteltrap naar boven gesjouwd worden. Daarom speelde zij op de goed klinkende oude Blüthner. Irene lichtte het programma Alleen, maar niet eenzaam kort toe en wees op de verschillende vormen van eenzaamheid, die niet altijd vervelend hoeven te zijn. Het kan ook prettig zijn om soms alleen te zijn. Dat was een mooi bruggetje naar Der Einsame van Schubert, waar het duo mee opende. Na een vijftal liederen van Schubert voerden Irene en Ursula drie liederen van Mozart uit en het oude Franse kinderliedje Ah! vous dirai-je maman. Mozart schreef hier variaties op voor piano solo, die Ursula met veel gevoel voor detail en ook met bravoure liet horen. Hierna klonk de cantate Arianna a Naxos van Joseph Haydn. Dit werk is origineel voor solostem en toetsinstrument geschreven en lijkt wel een concertante operascène. Liet Irene haar theatrale kant al horen in de Mozart-liederen, hier kon ze echt uitpakken. Alle gevoelens van liefde, verdriet en boosheid kwamen aan bod. Ursula ging daar helemaal in mee met haar kleurrijke spel.

foto’s: © Elsa van Willenswaard

Na een goed georganiseerde en gezellige pauze met een drankje vervolgde het duo het programma met enkele barokaria’s, bekend uit de bundels Arie Antiche. Voor haar uitvoering van het beroemde, eerste deel uit Beethovens Mondscheinsonate vertelde Ursula over de precieze aanwijzingen van Beethoven bij dit stuk. Met een fortepiano zou dat beter tot zijn recht komen, maar ze zou haar best doen op de piano. En dat deed ze. Het publiek luisterde ademloos toe. Het licht van de brandende kaarsen, het zachtjes knetterende haardvuur en de kleine beslagen ruitjes versterkten de magie van de muziek.

Verrassend was het slotstuk van het recital, namelijk de première van de cyclus Moestuin op tekst van Wendela de Vos en muziek van Sylvia Maessen. Bijzonder was dat componist en dichter allebei aanwezig waren. De geestige tekst over het goede voornemen om een moestuin te beginnen en over wat je dan allemaal te wachten staat, kreeg van de componist een al even verrassende muziek vol humor en lyriek. Net als in de cantate van Haydn kon het uitvoerende duo hierin al zijn kwaliteiten tonen met ook theatrale interactie tussen zanger en pianist. Deze eigentijdse cyclus viel in goede aarde bij het publiek en dichter en componist konden veel complimenten in ontvangst nemen. Het grootste applaus ging natuurlijk naar Irene en Ursula.

Na afloop kon iedereen nog genieten van de mooie ruimte, van een glas wijn of fris en spreken met de artiesten en de gastheren. Zutphen is een gezellige afdeling met prachtige locaties.

Dinant Krouwel
secretaris en lid regio Utrecht