Schumanns Liederkreis opus 39 en een aantal Eichendorff-Lieder van Wolf stonden op het programma, maar ook liederen van twee minder bekende componisten, Vesper van Bolko von Hochberg en vier juweeltjes van Hans Erich Pfitzner: Im Herbst, Lockung, Der Kühne en Nachts.
Goed beschouwd zijn Eichendorffs gedichten een soort miniatuursprookjes, en de beide musici toonden zich rasvertellers: Vincent Kusters bracht met zijn warme stem groot inlevingsvermogen en perfecte dictie de verhalen tot leven, Charlie Bo Meijering liet beekjes klateren, bomen ruisen, tranen druppelen en kleurde zo de verhalen instrumentaal prachtig verder in. Elke nuance in de tekst werd door beiden belicht, het verlangen en de melancholie waren bijna tastbaar, of het nu ging om de stokoude grijsaard uit Auf einer Burg of de stille aanbidder uit Verschwiegene Liebe.
Het lied waarmee het concert geopend werd, Nachtstück van Schubert, was overigens niet op een tekst van Eichendorff maar van Mayrhofer. Ook de toegift na het uitbundige slotapplaus, het wilde Zigeunerlied van Busoni, had een andere tekstdichter (Goethe), maar was ook weer zo’n sprookje dat prachtig in het programma paste, met zijn boze heksen, krijsende uilen en huilende wolven.
De gastvrije nieuwe locatie in Den Haag was tot de laatste plaats gevuld en na afloop bleven velen van de gasten nog lang napraten met elkaar en de musici. Vincent en Charlie Bo werden overladen met complimenten. ‘Es ist niemals gelogen, was kommt aus Herzensgrund‘, zou Eichendorff zeggen.
Liesbeth Reijerkerk
contactpersoon afdeling Den Haag a.i.
Partners
Vrienden van het Lied
Partners
Vrienden van het Lied
