De sfeervolle Twentse boerderij De Ticheler in De Lutte – onderaan de Paasberg, omarmd door eeuwenoude bomen en Twentse gastvrijheid – vormde het perfecte decor voor een muzikaal samenzijn dat tot de laatste noot betoverde.
De boerderij was goed gevuld met een aandachtig publiek. Er heerste die typische, verwachtingsvolle stilte die alleen ontstaat wanneer mensen bereid zijn om écht te luisteren. En de uitvoerenden stelden niet teleur. Wat het concert zo bijzonder maakte, was de oprechte passie die de amateurzangers meebrachten. Hun liefde voor het lied was voelbaar, hoorbaar en soms zelfs zichtbaar in kleine, ontroerende momenten van concentratie en overgave.
Dat er hard wordt gewerkt aan stemvorming, ademsteun en podiumpresentatie bleek uit meerdere verrassende ‘uitschieters’ op het programma. Zo maakten de sopranen Ypkje Grimm en Runak Sharaf grote indruk met het Duo des Fleurs van Delibes – een uitvoering die zo verfijnd en soepel was dat men bijna vergat dat het hier om amateurs ging. Ook hun geestige en uiterst nauwkeurig gezongen Duetto buffo di due gatti van Rossini viel in de smaak; een heerlijk speels pareltje dat veel glimlachen in het publiek ontlokte.
Bariton Charles Mol, zeker geen onbekende in de wereld van het lied, bewees opnieuw waarom hij zo geliefd is. Met zijn ingetogen maar expressieve stem en een voordracht die grenst aan het professionele, bracht hij liederen van Schubert en Tosti op een manier die het publiek zichtbaar raakte. Vooral Il pescatore canta van Tosti leek hem op het lijf geschreven: warm, doorleefd en gedragen door een muzikaliteit die de ruimte vulde met een zachte gloed.
Niet te vergeten waren de ondersteunende pianisten, onder wie Caspar Rodijk en Els Cozijnsen, die met zorgvuldige begeleiding en fijnzinnige muzikale kleuren de zangers optilden en het geheel een professioneel raffinement meegaven. Hun spel was niet alleen ondersteunend, maar ook vormgevend – een fundament waarop de zang rijk mocht schitteren.
Aan het eind van de middag verliet het publiek de boerderij niet alleen met mooie muziek in het hoofd, maar vooral met een warm gevoel van verbondenheid. Want dat is misschien wel de kern van Vrienden van het Lied: amateurkunstenaars die hun liefde voor muziek delen met anderen, niet uit ambitie, maar uit een diepgevoelde wens om de schoonheid van het lied levend te houden.
En zo bewees deze zondag opnieuw dat muziek, zelfs wanneer zij uit amateurkelen en -handen komt, professioneel kan raken – recht in het hart.
Bert Sies
