In januari deden jullie auditie voor Vrienden van het Lied. Wat maakte auditie doen aantrekkelijk en heeft jullie doen besluiten om je aan te melden?
‘Het was heel simpel: we kwamen een brochure tegen op ons conservatorium. Dat bracht ons op het idee om ons aan te melden. Aangezien we de afgelopen twee jaar aan liederen hebben gewerkt, was dit dé gelegenheid om meer publiek te vinden.’
Onlangs wonnen jullie drie prijzen tijdens de International Vocal Competition ‘s-Hertogenbosch. Wat betekent dat voor jullie?
‘Onze bedoeling was om werk te delen dat ons dierbaar is, en we waren al dankbaar dat we zo’n platform hadden om dat te presenteren. We waren enorm blij met hoe de jury op onze boodschap reageerde. Daarom is het een heel fijn gevoel om met deze uitkomst zo’n groot concours als dit af te ronden.’
Jullie brachten tijdens Theatre in Song het programma Keroncong Anemoia dat jullie ook bij Vrienden van het Lied uitvoeren. Hoe kwamen jullie op het idee om traditionele, Indonesische liederen te combineren met westerse kunstliederen?
‘Oude Keroncong-opnames gaven ons een nostalgisch gevoel over een periode die we niet meemaakten, dat is ook de definitie van “anemoia”. We vinden universele waarden in liederen: communicatie, expressie, verbinding. In “Keroncong” vinden we het lied, en vice versa, ook al klinkt dat op het eerste gezicht vreemd. Bovendien hebben we verschillende muziekgenres en kunstdisciplines beoefend, die dicht bij onze artistieke ambities liggen. Daarom was het voor ons vanzelfsprekend om ons een setting voor te stellen waar liederen in verschillende stijlen met elkaar verweven zijn.’
Apollon speelt in dat programma ook andere instrumenten dan piano, Madeline zingt niet uitsluitend. Biedt die verscheidenheid jullie als musici ook andere mogelijkheden voor expressie?
‘Iedereen kan heel gemakkelijk het verschil zien en voelen tussen een piano en een ukelele. Maar voor ons hebben de instrumenten niet alleen een ander “timbre”, maar vertegenwoordigen ze ook verschillende stemmingen, genres en culturen. In de Keroncong-delen is Madeline ook instrumentalist. Het geeft een ander gevoel van artistieke zeggenschap.’
Na een recital gaat het publiek naar huis. Wat hopen jullie dat ze meenemen?
‘Elke persoon in het publiek is een individu met eigen ervaringen. We kunnen dus niet verwachten dat onze boodschap door iedereen op dezelfde manier wordt opgevat. Wat verbindt in een voorstelling is “het gebeuren”: de combinatie van gevoelens, gedachten, reacties, die bij iedereen naar boven komt. We streven er oprecht naar om het lied te presenteren als een kunstvorm die dicht bij het publiek staat en hen kan raken, bevragen en uitdagen.’
Wat heeft Vrienden van het Lied te bieden aan jonge musici zoals jullie?
‘Vrienden van het Lied is een platform, een medium voor ons om te experimenteren voor een publiek dat dol is op de kunstvorm. Afgezien daarvan biedt het ons de eerste stappen in het opbouwen van onze carrière als jong liedduo.’
Dutch
