Er zat al een studentenduo van het Maastrichts Conservatorium klaar om het lied Lunam, ne quidem lunam van Krüs uit te voeren. Dit duo bestond uit sopraan Margarita Celmiņa en pianist José Garcia Cavalete. Hun liedklasdocent Abigail Richards was ook meegekomen. Leo Samama leidde dit onderdeel in en stelde voor om Engels als voertaal te gebruiken in verband met de beide studenten.
Leo noemde dat Monique dit lied in 2016 geschreven had als competitiestuk voor de International Vocal Competition ’s-Hertogenbosch (IVC). Ze had zich laten inspireren door de Tuin der Lusten, het beroemde drieluik van Jeroen Bosch en dan speciaal door het donkerste deel Hel en Verdoemenis. Monique vertelde dat ze zich aangesproken voelde door de demonen en de verleidingen die Jeroen Bosch had uitgebeeld. Ze koos bewust voor een tekst in het Latijn, zodat niemand van de deelnemers aan de IVC een voordeel kon hebben door een lied in zijn of haar moedertaal. Bovendien is het Latijn een prima taal om in te zingen. Het was een flinke uitdaging om dit lied te schrijven en ze kon haar veelzijdigheid als zangeres en componiste er goed in kwijt. De vermoeidheid van de mens drukte ze uit met een blues en de heftige emoties als een opera. En je moet natuurlijk lekker kunnen zingen, zei ze: ‘I love to write melodies.’
Voorin de partituur van het lied had Monique Krüs in het Engels een verklaring geschreven om de tekst te verduidelijken. Die uitleg liet ze eerst voorlezen door de sopraan, waarna Margarita en José het lied ten gehore brachten. Hun uitvoering maakte al meteen diepe indruk, maar Monique lokte het duo uit om nog meer de duistere diepte in te gaan. Ze vroeg om grotere contrasten, meer felheid en boosheid: ‘Laat de moeheid van de blues horen en laat het ook zien in je houding en proef de woorden.’ Haar ervaring als zangeres en vocal coach wierp duidelijk zijn vruchten af. Ze werkte ook aan de interactie tussen de sopraan en de pianist.
Leo Samama prikkelde Monique met de opmerking dat zij meerdere studies voltooide, maar nooit compositieles had. Ze vertelde dat ze als jong meisje gitaar speelde en ontdekte dat ze met wat akkoorden zelf songs kon schrijven. Dat ging heel natuurlijk en eigenlijk is ze daar nooit mee opgehouden. Ze vindt het een voorrecht om nieuwe composities aan musici te geven, die op hun beurt haar dan verrassen met hun uitvoering. Daarna was het de beurt aan Margarita en José om het publiek te verrassen met een tweede uitvoering van Lunam, ne quidem lunam. Ze hadden de aanwijzingen van Monique goed opgepakt en gaven een overrompelende uitvoering van dit lied. Leo bedankte het duo en uiteraard ook Monique, die niet alleen een goede componiste bleek te zijn maar ook een fantastische docente. De aanwezigen onderstreepten dit met een gul applaus.
Dinant Krouwel
secretaris
Partners
Vrienden van het Lied
Partners
Vrienden van het Lied
