I’m a stranger here myself

Zondag 4 mei genoot het publiek in Huis Singraven te Denekamp van het concert I’m a stranger here myself door Claudia Patacca en Hans Eijsackers.
foto: © Géke Logtenberg-Hammink

Afdeling Twente organiseert al 8 jaar één van haar drie concerten op het sfeervolle landgoed Singraven, mogelijk gemaakt door de welwillende medewerking van de Stichting Edwina van Heek.

Sopraan Claudia Patacca en pianist Hans Eijsackers leidden ons met grote stijl en dynamiek kriskras door de tijd en vele aspecten van de liefde, en dus ook door verschillende muziekstijlen. Zo werden Alban Bergs Sieben frühe Lieder direct gevolgd door Mozart! Ach, waarom ook niet? Dan via klassiek naar laatromantisch, impressionistisch, dan weer romantisch. Als toehoorder moest je wel even schakelen bij zo’n wisselende stijl, maar het maakte het ook wel heel interessant. We gingen de pauze in met Henriëtte Bosmans’ Daar komen de Canadezen. Het dreunend geweld van de naderende bevrijders werd voortreffelijk vertolkt op deze bijzondere dag, voorafgaand aan Bevrijdingsdag! Je hoorde ze als het ware aankomen met hun zware rollend materieel.

Tekst gaat door onder de foto’s.

Ook na de pauze was het weer volop genieten tot en met het slotakkoord van Kurt Weills I’m a stranger here myself én als toegift zijn welbekende Youkali. Dat alles onder de meer dan voortreffelijke begeleiding van Hans Eijsackers, die inviel voor Claudia’s vaste pianist Wouter Munsterman. Een prestatie van formaat!

Het gaat niet aan te zeggen wat nu het mooiste was van dit concert, maar ik kan het toch niet nalaten om hier nog even de prachtig vertolkte Mignon-Lieder van Wolf te vermelden.

Een heel afwisselend en aansprekend optreden, terecht beloond met een staande ovatie!

Charles Mol